İngilizce ifadeler ülkeler arasında nasıl seyahat eder?

app Languages
Üzerinde bayrak çıkartmaları olan bir bavul dünya haritasına oturdu

Yaşayan tüm diller değişir. Bu, bazı insanların rahatsız edici bulduğu, ancak kimsenin önleyemeyeceği bir yaşam gerçeğidir. Değişmeyen tek diller ölü dillerdir.

Değişim nasıl gerçekleşir? Başlıca yol, dillerin - yani insanların - birbirleriyle temasa geçtiği karşılıklı etkidir. Anında bir etki, kelimelerin ve ifadelerin değiş tokuş edilmeye başlamasıdır.

İngilizce'in Kökenleri

İngilizce'in tarihi bunun en başından beri gerçekleştiğini gösteriyor. Germen kabileleri Britanya'ya ilk geldiklerinde, yanlarında İngilizceolacak lehçeleri getirdiklerinde, kelime dağarcıkları, Roma İmparatorluğu'nun askerleriyle etkileşimin bir sonucu olarak Latince'den ödünç alınan kelime ve cümleleri içeriyordu.

Today 'tereyağı', 'fincan', 'mutfak', 'mil' ve 'sokak' gibi kelimeleri doğru İngilizce kelimeler olarak düşünüyoruz, ancak hepsi Latince kökenlidir ('butyrum', 'cuppa', 'coquina', 'mille', 'strata'), kabileler hala Avrupa anakarasındayken Cermen'e alınmıştır.

Süreç yüzyıllar boyunca devam etti. 'Al' gibi günlük bir kelime bize Viking istilalarını hatırlatıyor, çünkü bu Eski İskandinav 'tacan'dan geldi. 'Bıçak' da öyle ('knifr'den). Temel gramer öğeleri bile etkilendi: 'onlar', 'onlar' ve 'onların' hepsi Eski İskandinav dilinden geliyor.

Fransızlar geldiğinde, on birinci yüzyılda, borçlanma bir sel haline geldi ve binlerce Fransızca kelime, hukuk, din, politika, yemek ve sanat gibi alanlarda kelime dağarcığını benzeri görülmemiş bir boyuta genişletti - 'dük', 'başrahip', 'savaş', 'barış', 'domuz eti' ve 'güzellik'. Rönesans döneminde, Latince on binlerce kişi daha ekledi.

Her durumda, kelimeler seyahat etti çünkü kültürel temas - en geniş anlamıyla - bunu yapmalarını sağladı.

İletişim geçmişi

Bu temas tarihi, İngilizce 'in bu kadar çok yakın eşanlamlıya sahip olmasının nedenlerinden biridir: 'sorabiliriz' (Eski İngilizce'dan), 'soru' (Fransızca'dan) ve 'sorgulayabiliriz' (Latince'den). Bir 'yangın', 'alev' ve 'yangın' hakkında konuşabiliriz; 'kral', 'kraliyet' ve 'muhteşem'. Ancak Fransızca ve Latince baskın sesler olmasına rağmen, İngilizce 'in o zamandan beri, özellikle Britanya İmparatorluğu günlerinde, konuşmacıları dünyanın dört bir yanına taşınırken karşılaştığı birçok dilin birikmiş etkisiyle gölgede kalıyorlar.

Today, herhangi bir büyük sözlüğün dosyalarında yapılan bir arama, 'yerdomuzu'ndan (Afrikaans) 'zigot'a (Yunanca) kadar yüzlerce dilin varlığını gösterir.

Günümüzdeki İngilizce kelime dağarcığının yaklaşık yüzde 80'inin orijinal Anglo-Sakson Cermen dili dışındaki dillerden geldiği tahmin edilmektedir. İngilizce her zaman bir dilin elektrikli süpürgesi gibi görünüyor, temas halinde olduğu kültürden kelimeleri emiyor. Süreç devam ediyor. Son yıllarda, sözlük yazarları diğer dillerden bu tür yeni kelime ödünç almayı düşünüyorlar.

Ancak dil değişimindeki her şey borçlanmadan kaynaklanmıyor. Sözlük dünyasındaki son güncelleme listelerine baktığımızda, 'güneş enerjisi çiftliği', 'seyahat kartı', 'beceri seti', 'soğuk arayan', 'hava yumruğu' ve 'set menü' gibi yüzlerce öbek ifadesi buluyoruz.

Mevcut kelimelerin karışımları, 'glamping' (göz alıcı + kamp) ve 'Pokemon' (cep + canavar) gibi modern kelime dağarcığının giderek daha büyük bir bileşenini oluşturur ve 'GTG' (gitmeliyim) ve 'BRB' (hemen geri dön) gibi internet kısaltmaları gibi.

Ve burada son birkaç on yılın en göze çarpan fenomenini görüyoruz: İngilizce diğer diller üzerindeki etkisi. Seyahat şimdi her iki yöne de gidiyor.

On yıldan fazla bir süre önce Manfred Görlach, İngilizce "dünyanın en büyük sözlük ihracatçısı" olduğunu gösteren Avrupa Anglikizmleri Sözlüğü'nü yayınladı. Kitap, Avrupa dillerine girmiş yüzlerce kelime ve deyimi listeliyor. 'A' harfinden küçük bir seçim, 'as' (tenisten), 'aerobik', 'tıraş losyonu' ve 'aqualung'un yanı sıra 'asit evi' ve 'hava yastığı' gibi ifadeleri gösterir.

Faktörler, iş, kültür, tıp, spor, sanat, popüler müzik, bilim ve teknoloji gibi yabancı kelimeleri ilk etapta İngilizce getirenlerle tamamen aynıdır. Aradaki fark, bu ifadelerin İngilizcekonuşulan dünyanın her yerinden gelmesi ve esas olarak medyadaki varlığı sayesinde birincil tedarikçi Amerikan İngilizcesi olmasıdır.

Medyanın etkisi

"Nasıl?" sorusunun ana cevabını veren medyadır. Eski günlerde, yüz yüze temas, ifadelerin paylaşılmasına neden oluyordu ve kelimelerin seyahat etmesi zaman alacaktı - bir kelimenin yaygın olarak kullanılmasından bir nesil önce. Todayfilmde, televizyonda ve özellikle internette İngilizce kullanımı, 'kelime yolculuğunun' her zamankinden daha hızlı gerçekleşmesini sağlıyor.

Bugün icat edilen yeni bir kelime veya kelime öbeği yarın dünyanın her yerinde olabilir ve eğer hitap ederse sosyal medyada yayılacak ve kısa sürede günlük kullanımın bir parçası haline gelecektir. Günlük bir cümle bile bu şekilde yeni bir yaşam süresi alabilir.

Birçok ülke, kontrolsüz bir İngilizce ifade akışının dillerini yok edeceğini düşünerek borçlanma sürecine direnmeye çalışıyor.

İngilizce tarihinden elde edilen kanıtlar bunun olmadığını gösteriyor. Küresel yayılımı nedeniyle, İngilizce diğer dillerden daha fazla kelime ödünç aldı - ve bu onun yıkımına neden oldu mu? Aksine, kullanıcı sayısı açısından İngilizce, dünyanın şimdiye kadar gördüğü en başarılı dildir.

Ödünç almak bir dilin karakterini değiştirir ve bu da endişeye neden olan bir şeydir. Ama yine soruyorum: Bu kaçınılmaz olarak kötü bir şey mi? Shakespeare , Fransızca ve Latince'den tüm bu ödünç almalar olmadan karakterlerini bu kadar etkili bir şekilde yazamazdı.

Dilsel oyunculuğunun ve yaratıcılığının çoğu, günlük kelimelerin bilimsel veya aristokrat muadilleriyle nasıl karşılaştırıldığına dayanır. Love's Labour's Lost'ta Don Armado, Costard'a bahşiş olarak bir bozuk para verir ve buna "ücret" der.

Costard'ın kelimenin ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikri yok, ancak madeni parasına baktığında kendisine küçük bir miktar verildiğini fark ediyor. "Ah, bu üç farthing için Latince bir kelime", diye düşünüyor. "Bu kelimeden asla alıp satmayacağım". Seyirciden her zaman bir kahkaha alır.

Today'ın zorlukları

Dil değişimine ayak uydurmak, muhtemelen yabancı dil öğrenenlerin karşılaştığı en büyük zorluktur, çünkü çok fazla dil vardır.

Ders kitapları ve öğretmenler her gün çağın gerisinde kalma riskiyle karşı karşıyadır. Ancak, bir dili sunma şeklimizde bir değişim bilinci oluşturursak risk azaltılabilir. Ve dilsel değişimin altında yatan doğal süreçleri anlamak, temel ilk adımdır.

İngilizce dilinin on yıllariçinde nasıl değiştiği ve İngilizce konuşmanın nasıl çalıştığı yazılarımızagöz atmayı unutmayın.

app'dan daha fazla blog

  • A young woman sat in a library with headphones around her neck reading a book

    Does progress in English slow as you get more advanced?

    By Ian Wood
    Okuma zamanı: 4 minutes

    Why does progression seem to slow down as an English learner moves from beginner to more advanced skills?

    The journey of learning English

    When presenting at ELT conferences, I often ask the audience – typically teachers and school administrators – “When you left home today, to start your journey here, did you know where you were going?” The audience invariably responds with a laugh and says yes, of course. I then ask, “Did you know roughly when you would arrive at your destination?” Again the answer is, of course, yes. “But what about your students on their English learning journey? Can they say the same?” At this point, the laughter stops.

    All too often English learners find themselves without a clear picture of the journey they are embarking on and the steps they will need to take to achieve their goals. We all share a fundamental need for orientation, and in a world of mobile phone GPS we take it for granted. Questions such as: Where am I? Where am I going? When will I get there? are answered instantly at the touch of a screen. If you’re driving along a motorway, you get a mileage sign every three miles.

    When they stop appearing regularly we soon feel uneasy. How often do English language learners see mileage signs counting down to their learning goal? Do they even have a specific goal?

    Am I there yet?

    The key thing about GPS is that it’s very precise. You can see your start point, where you are heading and tell, to the mile or kilometer, how long your journey will be. You can also get an estimated time of arrival to the minute. As Mike Mayor mentioned in his post about what it means to be fluent, the same can’t be said for understanding and measuring English proficiency. For several decades, the ELL industry got by with the terms ‘beginner’, ‘elementary’, ‘pre-intermediate’ and ‘advanced’ – even though there was no definition of what they meant, where they started and where they ended.

    The CEFR has become widely accepted as a measure of English proficiency, bringing an element of shared understanding of what it means to be at a particular level in English. However, the wide bands that make up the CEFR can result in a situation where learners start a course of study as B1 and, when they end the course, they are still within the B1 band. That doesn’t necessarily mean that their English skills haven’t improved – they might have developed substantially – but it’s just that the measurement system isn’t granular enough to pick up these improvements in proficiency.

    So here’s the first weakness in our English language GPS and one that’s well on the way to being remedied with the Global Scale of English (GSE). Because the GSE measures proficiency on a 10-90 scale across each of the four skills, students using assessment tools reporting on the GSE are able to see incremental progress in their skills even within a CEFR level. So we have the map for an English language GPS to be able to track location and plot the journey to the end goal.

    ‘The intermediate plateau’

    When it comes to pinpointing how long it’s going to take to reach that goal, we need to factor in the fact that the amount of effort it takes to improve your English increases as you become more proficient. Although the bands in the CEFR are approximately the same width, the law of diminishing returns means that the better your English is to begin with, the harder it is to make further progress – and the harder it is to feel that progress is being made.

    That’s why many an English language-learning journey gets abandoned on the intermediate plateau. With no sense of progression or a tangible, achievable goal on the horizon, the learner can become disoriented and demoralised.

    To draw another travel analogy, when you climb 100 meters up a mountain at 5,000 meters above sea level the effort required is greater than when you climb 100 meters of gentle slope down in the foothills. It’s exactly the same 100 meter distance, it’s just that those hundred 100 meters require progressively more effort the higher up you are, and the steeper the slope. So, how do we keep learners motivated as they pass through the intermediate plateau?

    Education, effort and motivation

    We have a number of tools available to keep learners on track as they start to experience the law of diminishing returns. We can show every bit of progress they are making using tools that capture incremental improvements in ability. We can also provide new content that challenges the learner in a way that’s realistic.

    Setting unrealistic expectations and promising outcomes that aren’t deliverable is hugely demotivating for the learner. It also has a negative impact on teachers – it’s hard to feel job satisfaction when your students are feeling increasingly frustrated by their apparent lack of progress.

    Big data is providing a growing bank of information. In the long term this will deliver a much more precise estimate of effort required to reach higher levels of proficiency, even down to a recommendation of the hours required to go from A to B and how those hours are best invested. That way, learners and teachers alike would be able to see where they are now, where they want to be and a path to get there. It’s a fully functioning English language learning GPS system, if you like.