Bu Cadılar Bayramı'nda ilkokul dersleriniz için 5 ürkütücü fikir

Cadılar bayramı kostümlü çocuklar bir yetişkinle birlikte bir koridorda durdu

Neredeyse Cadılar Bayramı ve hayaletler ve vampirler yakında oynamak için dışarı çıkacak. Cadılar Bayramı'nı sık sık balkabağı oymacılığı ve şeker yemekle ilişkilendirsek de, festivalin çok daha eski kökenlere sahip olduğunu biliyor muydunuz?

, hasatın sonunu ve kışın başlangıcını kutlayan eski bir Gal festivalidir. Bu nedenle insanlar genellikle turuncu ve siyah renklerini Cadılar Bayramı ile ilişkilendirir: turuncu, sonbaharda birçok yaprağın dönüştüğü renktir ve siyah, daha koyu kış aylarının rengidir.

İnsanlar, Samhain gecesinde ruhların Dünya'da yürüdüğüne inanırlardı. Hayaletler ve iblisler gibi giyinme geleneği, sokaklarda yürüyen ruhlardan saklanmanın bir yolu olarak başladı. Benzer şekilde, insanlar ruhlar için evlerinin dışına ikramlar bırakırlardı ve bundan şeker mi şaka mı geleneği geldi.

Bu nedenle, küçük öğrencilerinizi Cadılar Bayramı ruhuna sokmanıza yardımcı olmak için, ilkokul derslerinizde deneyebileceğiniz beş ürkütücü fikir burada.

1. 'Kabak' portakalları

Balkabağı oymacılığı eğlencelidir - ama aynı zamanda dağınıktır ve balkabakları gerçekten ağır olabilir. Bunun yerine, her öğrenci için bir portakal getirin ve onlara siyah bir keçeli kalem verin. Turuncularına korkunç bir yüz çizmelerini sağlayın ve ardından bunu açıklayan kısa bir metin yazın.

Balkabağı portakalım Ghoulie'nin iki büyük gözü var. Küçük bir burnu ve büyük bir ağzı var, bir sürü dişi var. Bu Cadılar Bayramı'nda evimin önünde oturacak. İnsanları korkutacak ama beni korkutmuyor. Bence çok komik.

2. Yarasa balıkçılığı

Bu, genç öğrencilerinizle soru alıştırması yapmak ve dili gözden geçirmek için harika bir yoldur. Öğrencilerinizin karta yarasa şekilleri çizmelerini ve her birinin arkasına bir soru yazmalarını söyleyin. "Kahvaltıda ne yersin?" gibi kişisel bilgi soruları veya " Dinozoru nasıl hecelersin?" gibi şu anda çalıştığınız konularla ilgili sorular yazabilirler.

Her sopaya bir ataş takın ve sorular aşağı bakacak şekilde yere koyun. Ardından bir ip parçasına bir mıknatıs takın.

Sınıfı takımlara ayırın ve öğrencilerin sırayla yerden bir yarasa avlamalarını sağlayın. Mıknatısı kullanarak bir yarasa yakaladıklarında, başka bir takımdan bir öğrenci onlara sopanın üzerinde yazan soruyu sorar. Takım doğru cevap verebilirse, sopayı tutarlar. Doğru cevap vermezlerse, yarasa yere geri döner.

Tüm yarasalar avlandığında, en çok kazanan takım kazanır.

3. Perili ev diktesi

Bu, yer ve ev kelime edatlarını gözden geçirmek için iyi bir aktivitedir. Başlamadan önce, öğrencilerden hayalet, öü, ı, zombi gibi bazı korkutucu şeyler ortaya çıkarın. Bu kelimeler öğrencileriniz için yeniyse, bir sonraki aşamada başvurmaları için tahtaya resimli bir sözlük çizin.

Daha sonra, öğrencilere odaları etiketli, ancak herhangi bir mobilyası olmayan bir evin ana hatlarını verin. Sonra öğrencilere bir cümle dikte edin ve söylediklerinizi kendi evlerine çizmelerini sağlayın. Örneğin, 'Mutfakta büyük bir dolap var. Dolapta bir ı var.' Veya, 'Oturma odasında eski bir kanepe var. Kanepede bir zombi oturuyor.'

Daha sonra sınıfı çiftlere veya küçük gruplara ayırabilir ve sırayla birbirlerine cümleler dikte etmelerini sağlayabilirsiniz. Bitirdiklerinde resimlerini karşılaştırabilir ve ardından perili evleri hakkında kısa bir hikaye yazabilirler.

4. mi şaka mı masa oyunu

Karta 7x5'lik bir ızgara çizin ve şԲıç ve پş kareleri ekleyin. Öğrencilerin hangi yönde hareket edeceklerini bilmeleri için diğer kareleri numaralandırın. Ardından, bazı karelere Trick ve diğer karelerin bazılarına Treat yazın. Son olarak, her grup için bir dizi 'hile' ve 'ikram' kartı hazırlayın. (Aşağıda püf noktaları ve ikramlar için bazı fikirler var).

Öğrenciler oynamadan önce, onlara oyunu oynarken kullanmaları gereken bazı ifadeleri öğretin. Mesela:

  • Sıra kimde?
  • Sıra bende.
  • Zarları atın.
  • Kim kazanıyor?

Ardından sınıfı dörderli gruplara ayırın ve her gruba bir tahta, bir dizi 'şeker mi şaka mı' kartı, bir zar ve bir sayaç verin. Sırayla zar atmalarını ve hareket etmelerini sağlayın. Bir mi mı karesine düşerlerse, bir kart almaları ve söylediklerini yapmaları gerekir. Sonra kartı destenin dibine koyarlar.Kazanan, پş karesine ulaşan ilk kişidir.

'Hileli' kartlar için fikirler

  • 3 kare geri git
  • Bir dönüşü kaçır
  • Başlangıca geri dön
  • İngilizce'de 10'dan 1'e kadar geri sayım
  • Alfabeyi tersten söyleyin (Z, Y, X...)
  • Bir ı gibi gülmek
  • Hayalet gibi davran

'İkram' kartları için fikirler

  • İki boşluk ileri gitme
  • Tekrar yuvarlayın
  • Beş boşluk ileri gitme
  • Sırayı kaçıracak birini seçin

5. Ürkütücü hikayeler

Öğrencileriniz her yıl Cadılar Bayramı'nı kutlamaktan sıkıldı mı? Hikayeler veya okuyucularla bir şeyler karıştırın. Hayal güçlerinin çılgına dönmesine izin vermek. Çevrimiçi olarak kullanabileceğiniz veya ilham alabileceğiniz, kendi oluşturabileceğiniz birçok hikaye var. Öğrencilerinizin daha fazla dahil olmasını istiyorsanız, kendi 'kendi maceranızı yaratın' ürkütücü hikayenizi oluşturmalarını veya katılmalarını da sağlayabilirsiniz.

Hikayeyi okuduktan sonra, öğrencilerinizin kitabın farklı bölümlerinden çizgi romanlar oluşturmalarını ve bunları sınıfta sergilemelerini sağlayın. Öğrencileriniz tiyatroyu tercih ediyorsa, hikayenin bazı kısımlarını canlandırmalarını veya söylemelerini sağlayın.

app'dan daha fazla blog

  • A young woman sat in a library with headphones around her neck reading a book

    Does progress in English slow as you get more advanced?

    By Ian Wood
    Okuma zamanı: 4 minutes

    Why does progression seem to slow down as an English learner moves from beginner to more advanced skills?

    The journey of learning English

    When presenting at ELT conferences, I often ask the audience – typically teachers and school administrators – “When you left home today, to start your journey here, did you know where you were going?” The audience invariably responds with a laugh and says yes, of course. I then ask, “Did you know roughly when you would arrive at your destination?” Again the answer is, of course, yes. “But what about your students on their English learning journey? Can they say the same?” At this point, the laughter stops.

    All too often English learners find themselves without a clear picture of the journey they are embarking on and the steps they will need to take to achieve their goals. We all share a fundamental need for orientation, and in a world of mobile phone GPS we take it for granted. Questions such as: Where am I? Where am I going? When will I get there? are answered instantly at the touch of a screen. If you’re driving along a motorway, you get a mileage sign every three miles.

    When they stop appearing regularly we soon feel uneasy. How often do English language learners see mileage signs counting down to their learning goal? Do they even have a specific goal?

    Am I there yet?

    The key thing about GPS is that it’s very precise. You can see your start point, where you are heading and tell, to the mile or kilometer, how long your journey will be. You can also get an estimated time of arrival to the minute. As Mike Mayor mentioned in his post about what it means to be fluent, the same can’t be said for understanding and measuring English proficiency. For several decades, the ELL industry got by with the terms ‘beginner’, ‘elementary’, ‘pre-intermediate’ and ‘advanced’ – even though there was no definition of what they meant, where they started and where they ended.

    The CEFR has become widely accepted as a measure of English proficiency, bringing an element of shared understanding of what it means to be at a particular level in English. However, the wide bands that make up the CEFR can result in a situation where learners start a course of study as B1 and, when they end the course, they are still within the B1 band. That doesn’t necessarily mean that their English skills haven’t improved – they might have developed substantially – but it’s just that the measurement system isn’t granular enough to pick up these improvements in proficiency.

    So here’s the first weakness in our English language GPS and one that’s well on the way to being remedied with the Global Scale of English (GSE). Because the GSE measures proficiency on a 10-90 scale across each of the four skills, students using assessment tools reporting on the GSE are able to see incremental progress in their skills even within a CEFR level. So we have the map for an English language GPS to be able to track location and plot the journey to the end goal.

    ‘The intermediate plateau’

    When it comes to pinpointing how long it’s going to take to reach that goal, we need to factor in the fact that the amount of effort it takes to improve your English increases as you become more proficient. Although the bands in the CEFR are approximately the same width, the law of diminishing returns means that the better your English is to begin with, the harder it is to make further progress – and the harder it is to feel that progress is being made.

    That’s why many an English language-learning journey gets abandoned on the intermediate plateau. With no sense of progression or a tangible, achievable goal on the horizon, the learner can become disoriented and demoralised.

    To draw another travel analogy, when you climb 100 meters up a mountain at 5,000 meters above sea level the effort required is greater than when you climb 100 meters of gentle slope down in the foothills. It’s exactly the same 100 meter distance, it’s just that those hundred 100 meters require progressively more effort the higher up you are, and the steeper the slope. So, how do we keep learners motivated as they pass through the intermediate plateau?

    Education, effort and motivation

    We have a number of tools available to keep learners on track as they start to experience the law of diminishing returns. We can show every bit of progress they are making using tools that capture incremental improvements in ability. We can also provide new content that challenges the learner in a way that’s realistic.

    Setting unrealistic expectations and promising outcomes that aren’t deliverable is hugely demotivating for the learner. It also has a negative impact on teachers – it’s hard to feel job satisfaction when your students are feeling increasingly frustrated by their apparent lack of progress.

    Big data is providing a growing bank of information. In the long term this will deliver a much more precise estimate of effort required to reach higher levels of proficiency, even down to a recommendation of the hours required to go from A to B and how those hours are best invested. That way, learners and teachers alike would be able to see where they are now, where they want to be and a path to get there. It’s a fully functioning English language learning GPS system, if you like.