Disleksi olan öğrencileri desteklemenin 5 yolu

app Languages
Bir Öğretmen, bir sınıftaki bir masada bir çocukla oturup onlara yazmalarında yardımcı oldu,

Çocuklar İngilizce derslere her zamankinden daha genç başlıyor gibi görünüyor, çoğu zaman okuma yazma bile bilmiyorlar. Bu, disleksi gibi öğrenme farklılıklarının henüz kendini göstermemiş olabileceği anlamına gelir.

Belirli öğrenme ihtiyaçlarını teşhis etmek bir dil öğretmeninin rolü olmasa da, genç öğrenci öğrencilerimizin ilerlemesini izlemek bizim için önemlidir. Bir öğrencinin disleksi belirtileri (veya başka bir öğrenme farklılığı) gösterebileceğini düşünürsek, ebeveynleri erkenden doğru yere yönlendirirken kendimizi rahat hissetmeliyiz. Bu, öğrenme sürecinde büyük bir fark yaratabilir.

Disleksinin birçok türü vardır ve öğrencileri çeşitli şekillerde etkiler. Bununla birlikte, bazı aşağıdakileri içerebilir:

  • Okumada zorluk çekmek (özellikle yüksek sesle)
  • hecelemeyle mücadele
  • şeylerin sırasını hatırlama sorunları
  • Talimatları takip etmekte zorlanmak
  • Yaramazlık yapmak veya sınıfı bozmak
  • çok sessiz veya utangaç olmak (özellikle okuma veya yazma etkinlikleri yaparken)
  • sınıfta uykuya dalmak.

Disleksi bir öğrenme güçlüğü değildir; Bu bir öğrenme farkıdır.

Magic Johnson, Richard Branson ve Tom Cruise'un ortak noktası nedir? Hepsinde disleksi var. Dolayısıyla disleksi olan öğrenciler kesinlikle daha az yetenekli değildir; Aslında, genellikle uzamsal düşünme ve yaratıcılıkta üstündürler. Aradaki fark, beyinlerinin farklı çalışmasıdır, bu nedenle görsel işlemeyi ve çalışma belleğini kullanmayı zor bulurlar. Örneğin, söylenenleri hatırlamakta zorlanabilirler ve sesleri harflere bağlamaya çalışırken zorluklarla karşılaşabilirler.

En yaygın sorunlar okuma, heceleme ve yazma ile ilgilidir, ancak disleksi konsantrasyon süresini ve planlama becerilerini de etkileyebilir. Ve tüm bu zorlukların öğrencilerin benlik saygısı üzerinde ciddi bir etkisi vardır.

Disleksi olan genç öğrenciler için etkili öğrenme fırsatları sağlamak, öğretmenlerin disleksiyi nasıl gördüklerini yeniden çerçevelemelerini gerektirebilir. Bunu bir yeteneksizlik olarak görmekten kaçının, daha ziyade bir nöroçeşitlilik biçimi olarak görün: beyin farklı şekillerde çalışır ve öğrenir.

Öğrenme için koşulların yaratılması

Çoğu olmasa da birçok genç öğrenci öğretmen, sınıf bağlamında disleksisi olan öğrencilerle etkili bir şekilde başa çıkmak için uygun şekilde eğitilmediklerini düşünmektedir.

İdeal bir dünyada, tüm EAL ve ana akım öğretmenleri, sınıftaki nöroçeşitlilikle daha iyi başa çıkmak için derinlemesine eğitim alacaklardır. Ancak şimdilik, disleksi olsun ya da olmasın tüm öğrencilerin ilerleyebileceği daha elverişli bir öğrenme ortamı yaratmaya yardımcı olan bazı değişiklikleri inceleyelim.

1. Onları tanımak

ü öğrencilerin bir sonraki seviyeye geçmesini istiyorsak, onları tanımamız gerekir. Ancak o zaman bulundukları yerden başlayan öğrenme fırsatları sağlayabiliriz. Güçlü yönlerini, zayıf yönlerini ve ilgi alanlarını ve öğrenme profillerini tanıyın; Nerede çalışmayı seviyorlar, kiminle iyi çalışıyorlar ve ne tür görevler onları tam olarak meşgul ediyor? Bunlar, farklılaştırılmış öğretimin başlangıç ilkeleridir ve tüm öğrenciler, onları adlarının ötesinde tanımak için zaman ayırmanızdan faydalanacaktır.

En iyi ipucu:

Gözlemler, öğrencilerin seviyeleri ve öğrenme tercihleri hakkında fikir edinmek için son derece yararlı bir araçtır. En sevdiğim aktivite, genç öğrencilerin kişisel bir profil oluşturmasını ğı.

Bu, ana dillerinde - evde ebeveynlerle - veya sınıfta paylaşılan bir yazma etkinliği olarak yapılabilir. Kök cümleleri sağlarsınız ve öğrenciler bunları çizimler veya kelimelerle tamamlar. Profilleri duvara asabilir ve 'farklılıklar ve benzerlikler' hakkında konuşmaya başlamak için kullanabilirsiniz. Alternatif olarak, öğrettiğiniz seviyeye ve yaşa bağlı olarak, bir öğrencinin arkadaşını profiline göre sınıfa sunmasını sağlayabilirsiniz.

2. Sınıfta işbirlikçi bir kültür yaratmak

Öğrencilerin sınıfta birbirlerine yardım etmelerini istiyorsak, bir 'yardım eli' kültürü oluşturmamız gerekir. Sınıfınızda, siz ve öğrenciler arasında ve aynı zamanda öğrenciler arasında iyi ilişkiler geliştirmeye odaklanmak, işbirlikçi bir kültür için hayati önem taşır. Fikirleri paylaşarak anlayış oluşturmaya odaklanan etkinlikler kullanın. İşbirlikçi öğrenme etkinliklerini entegre etmek, destekleyici ilişkiler kurmaya yardımcı olacak ve mücadele eden öğrencilerin sınıfta kendilerini daha güvende hissetmelerini sağlayacaktır. Bir görevi bağımsız olarak tamamlamadan önce başkalarıyla konuşabileceklerini ve onlardan yardım isteyebileceklerini bilirler. Bu, yalnızca disleksi olan öğrencilere değil, tüm öğrencilere fayda sağlayacaktır.

En iyi ipucu:

Düşün-eşleştir-paylaş iyi bilinen bir işbirlikçi etkinliktir ve HuSuPuWu şeklinde bazı hareketleri de içerecek şekilde kolayca uyarlanabilir!

Bu aktivite, öğrencilerin fikirlerini paylaşmalarına yardımcı olacak ve farklı düşünme zamanlarına izin verecektir. Küçük öğrencilerinize cevap vermelerini istediğiniz bir soru sorun, onlara düşünme zamanı verin ve konuşmaya hazır olduklarında ellerini kaldırmalarını söyleyin (Hu).

Etrafa bakmalarını, ellerini havaya kaldırarak başka birini bulmalarını ve ayağa kalkmalarını (Su) ve eşleşmelerini (Pu) teşvik edin.

Evlerine dönmeden ve fikirlerini yazmadan önce birlikte fikirlerini paylaşırlar (Wu).

Bu, özellikle işlemek için daha fazla zamana ihtiyaç duyan, hareket etmeyi seven ve onay veya destek almak isteyen öğrenciler için faydalı olacaktır.

3. Çok duyusal görevler ve aktiviteler sağlamak

Çok duyusal etkinlikler sağlamak, çoğu genç öğrenci sınıfında zaten yaygın bir uygulamadır. Öğrencilerin zayıf alanlarını güçlendirirken daha güçlü duyularını kullanarak bilgiyi işlemelerine olanak tanır.

Çoklu duyusal öğretim (MST), tüm beyinlerin benzersiz, farklı şekillerde öğrendiğini kabul eder ve disleksik öğrencilerle ana dillerinde çalışırken kullanılan iyi bilinen bir yöntemdir. Bu nedenle, yalnızca hikayeyi anlatmak yerine, olayları gösteren resimler bulun, öğrencilerin izlemesi için bir hikaye yolu çizin veya hikayeyi görselleştirmelerini sağlayın.

Bunu yapmak, Kormos'un (2017) dediği gibi 'hafıza yollarını' artırır ve bilginin beyne mesajı güçlendiren görsel ve işitsel farklı yollardan ulaşmasını sağlar.

En iyi ipucu:

Yeni kelimeler öğrenirken, söylediğinizde alkışlayarak hecelere ayırın. Sonra kelimeyi gösterin ve görsel olarak ayırın (örneğin fri-end) ve kelimeyi oyun hamuruyla veya söyledikleri gibi tıraş köpüğüyle yapmalarını sağlayın. Yazarken söylemeye devam etmelerini sağlayın ve sonra kontrol edin.

4. Açık, yönetilebilir talimatlar ayarlama

Disleksi genellikle çalışma belleğini etkilediğinden, talimatları takip etmek genç öğrenciler için olduğundan daha zor olabilir. Talimatları yönetilebilir, ulaşılabilir adımlara bölerek işlem yükünü azaltmamız gerekiyor.

Sadece az miktarda bilgiye odaklanmak, disleksi olan öğrencileri daha iyi sağlar (Kormos ve Smith, 2012) ve dürüst olmak gerekirse, tüm genç öğrenciler - ve sınıf yönetimimiz - bundan faydalanabilir.

Ayrıca, 'söylemeniz' gerekip gerekmediğini kontrol edin veya talimatları 'gösterebilir' misiniz? Talimatları, örneğin talimatları görselleştirmek için beyaz tahtayı kullandığınız ve sözlü girdinizi desteklemek için jestleri ve beden dilini kullandığınız çok duyusal bir şekilde sunmak, anlamayı kolaylaştıracaktır.

En iyi ipucu:

Öğrenciler , konuşma anlam oluşturmada ayrılmaz bir rol oynadığından, bir şeyleri konuşmaktan yararlanır. Öyleyse neden öğrencilerin dirsek arkadaşlarına dönmelerini ve yapmaları gerekenleri kendi sözleriyle tekrarlamalarını sağlamıyorsunuz? Bir başka etkili yol da, ihtiyaç duydukları kadar dinleyebilmeleri için talimatları kaydetmektir.

5. Malzemelerinizi uyarlama

Disleksi olan öğrencilerin benzersiz beyinleri için neyin en iyi olduğunun farkında olmak, öğrenmeyi daha erişilebilir hale getirmek için mevcut materyalleri değiştirmemize olanak tanır. Kopyaladığınız kağıdın rengini veya slaytlarınızın arka plan rengini düşünün. Disleksi olan Öğrenciler , kelime bulanıklığını azalttığı için renkli arka planlarla daha iyi başa çıkıyor. Çalışma kitaplarına yeni kelimeler yazmayı öğrenirken, harflerin gövdesinin yazılması gereken orta satırlar arasındaki alanı vurgulamak için bir vurgulayıcı kullanın.

En iyi ipucu:

Günümüzde, birçok genç öğrenci ders kitabında sesli kaynaklar mevcuttur, ancak her zaman okuyucular veya hikayeler için değildir. Seçilen okuma metninin kaydedilmesini sağlamak için yardımcı teknolojiyi kullanın. Zorlanan okuyucular, metni tek başlarına okurken sesi dinleyebilirler. Bu şekilde, dilin ritminin yanı sıra harf ses korelasyonu üzerinde çalışırken bağımsız olarak okuduklarını hissedeceklerdir.

İngilizce dil sınıfı, özel öğrenme ihtiyaçları olan öğrenciler için stresli olabilir. Şimdi, öğrencileri 'düzeltmemize' gerek yok ve yapamayız, ancak ortamı 'düzeltmeye' çalışmalı ve herkes için etkinleştirici, kapsayıcı bir öğrenme ortamı sağlamalıyız. Öğretimimizi değiştirerek, zorluklarla karşılaşan öğrencileri daha iyi etkinleştirebilir, öğrenimlerinde desteklendiklerini hissetmelerini sağlayabilir ve sınıfımızda çiçek açmalarına izin verebiliriz.

app'dan daha fazla blog

  • Students sat together in a classroom working together

    Exploring the four Cs: Using future skills to unlock young learners’ potential

    By Annie Altamirano
    Okuma zamanı: 5 minutes

    What do we mean by future skills?

    The skills students will need in their future studies and careers are dramatically different from those required previously. Times are changing rapidly and educational institutions and teachers have a critical role to play in developing those skills in our young learners so that they are able to fulfill their potential and have bright futures ahead of them.

    These skills are referred to as future skills. There is no common consensus on how to define these skills but, broadly speaking, they can be grouped into four categories:

    1. Ways of thinking

    Skills in this category include critical thinking, creativity, innovation, problem solving, metacognition and learning skills.

    2. Ways of working

    Here, we’re talking about the skills of communication and collaboration.

    3. Tools for working

    Information literacy is an important 21st-century skill, as well as ICT literacy and citizenship, both global and local.

    4. Life skills

    The final category covers life and career skills, and is all about personal and social responsibility.

    One way you can encourage young learners to build these skills is through STEAM subjects (that’s science, technology, engineering, arts and math), which will equip them with functional skills such as organizing, planning, cognitive flexibility and self-regulation.

    The four Cs

    The four Cs refer to four important skills for young learners to master: communication, collaboration, critical thinking and creativity. These are essential, not just in an educational context, but in everyday life.

    Falling into the first two categories of future skills (ways of thinking and ways of working), these can help children build confidence and self-esteem. They also encourage healthy emotional development.

    So let’s take a closer look at the theory behind them.

    1. Communication

    We usually think of communication as speaking and listening, but it’s actually much broader than that. Communication encapsulates telling stories, reading, sharing ideas and experiences, body language, facial expression, eye contact and tone. Children learn to decipher the world around them by learning and practicing these skills.

    Strong communication skills, developed early, are directly related to their literacy success. These skills allow children to articulate their thoughts and ideas effectively, and listen to decode meaning. Students then begin to use communication for a range of purposes, and communicate effectively in diverse environments. Furthermore, developing strong patterns of verbal and non-verbal communication also fosters self-esteem and social skills.

    2. Collaboration

    Collaboration is how young children begin to build friendships with others. At first, young children will watch what others do and say, before moving on to playing together. As they get older, they become aware of other children’s feelings and ideas. Friendships become motivating and they learn how to make compromises and respect each other’s perspectives and skills.

    Collaboration is enhanced through group work and project-based activities, sharing time with peers. Children thrive when they feel valued by the people around them, not just adults but their peers too.

  • Business people stood together around a laptop in a office

    Learning English and employability

    By Tas Viglatzis
    Okuma zamanı: 4 minutes

    English not only opens up career opportunities beyond national borders; it is a key requirement for many jobs. It’s also no longer a case of just learning English for employability, but mastering English for business – and that means an on-going commitment to learn.

    My experience is consistent with this trend. If I had to estimate the value that being fluent in English has had on my career, I'd say it was my entire life’s earnings. Learning English has offered me educational options beyond the borders of my own country and enabled me to develop the skills to work for global companies that operate across national boundaries. I have been privileged to work in different countries in roles that have spanned functions, geographies and markets – and my ability to learn and evolve my English skills has been an underlying factor throughout.

  • A teacher showing her students a globe, with her students looking at the globe, one with a magnifying glass in hand.

    What’s it like to teach English in Turkey?

    By Steffanie Zazulak
    Okuma zamanı: 3 minutes

    Alice Pilkington qualified as a CELTA (Certificate in Teaching English to Speakers of Other Languages) certified teacher in October 2009. She started working in Rome before moving to Istanbul, where she’s spent the past three and a half years teaching English to “everyone from 8-year-olds to company executives; students to bored housewives”. Having taught in two very different countries to a diverse range of English learners, Alice shares with us the five lessons she’s learned:

    1. Don't take things personally when you're teaching English

    "I am probably not emotionally suited for this job. I take everything very personally and if a lesson goes wrong or an activity I have taken time and energy to plan doesn’t work, I feel like a complete failure. It’s a trial and error experience but when things go wrong, they can go very wrong, and it really makes you doubt your abilities as a teacher.

    Having said that, the lessons that do go well can make up for these negative feelings. I shouldn’t take things personally; the majority of my colleagues don’t and it saves them a lot of sleepless nights"

    2. Teaching English is incredibly rewarding

    "There are very few feelings that I’ve experienced that compare to seeing a student use a word that you have taught them – it makes you feel like a proud parent. Equally, seeing a student improve over a series of months is so joyful.I have been teaching English university preparation students for the past year.

    In September, they could barely say what their name was and what they did over the weekend. Nine months on and they’re capable of reading academic texts and speaking at length about marketing strategies and environmental problems. It’s a wonderful thing to observe"

    3. Teach more than just English

    "Turkish students love hearing about how you appreciate their food and cultural traditions. Equally, they are genuinely interested in understanding how things operate in the UK and enjoy hearing personal anecdotes.I tend to be very open with my students – even about my personal life.I think it is partly because I have striven from the very beginning of my career to be seen as their equal.

    Turkish students are used to having a huge respect for teachers, and there is a hierarchical system in schools here, which I can never go along with. In my first lesson with most students, I tell them that they must call me by my first name (usually you refer to teachers here as ‘hocam’ which means ‘my teacher’ and shows respect) and this can take a long while for them to get used to."

    4. Failure to prepare is to prepare for failure... or is it?

    "Lessons that you spend hours preparing for generally don’t go as well as you had hoped. There were several times when I’d spend hours cutting and sticking things on pieces of card and placing pictures all over the classroom, hoping it would get some vocabulary action going, only to start the class and receive no response from the students.

    Conversely, lessons where you don’t feel very motivated or have no idea what you are going to do until you get into the classroom (which I call the ‘flying by the seat of your pants’ lessons) can turn out to be the best ones. I once had a lesson in which I was, admittedly, rather hungover. On the way to the lesson, I grabbed a book called ‘Taboos and Issues’, full of discussion topics, which I used as a basis for a rather impromptu lesson on addictions, which was very successful indeed."

    5. Teaching English isn't easy

    "Teaching English is a love/hate profession. There are weeks when you absolutely loathe it and want to quit, but then within the space of a lesson or two, you get inspired by something completely unexpected, rediscover your joy for it and love it again."