Öğrencilerimizin gelecekte ihtiyaç duyacağı 5 beceri

Ken Beatty
Bir masanın yanında duran birkaç iş insanının silueti, arka planda gökdelenler var.

Geleceğe asansör: İngilizce becerileri

"Merdivenleri kullanmak daha mı güvenli olur?"

Geçen hafta Montreal'de 1929'dan kalma bir apartmanı ziyaret ettiğimde ve aynı derecede eski kafesli asansörüyle yüz yüze geldiğimde bu soru aklıma geldi. Yaşlı bir kadın beni cilalı pirinç ve meşe şekerlemenin içine soktu ve yukarı çıkarken, binaya ilk taşındığında hala bir asansör operatörü olduğunu söyledi.

Ah, bir asansör operatörü - neredeyse unuttuğumuz bir kariyer ve beceri seti. Ancak, yalnızca kapıları açıp kapatmayı ve düğmelere basmayı içeren bir iş yapmayı hayal etmek bizim için ne kadar zor olsa da, 50 yıl önceki bir asansör operatörü bugünün işlerinin çoğunu hayal etmeyi imkansız bulurdu. Ve buna karşılık, öğrencilerimizin önümüzdeki yıllarda sahip olacakları işleri hayal edemeyebiliriz. Neyse ki, öğrencilerimizi oraya götürecek eğitimi hayal etmek daha az zor.

Bugünün öğrencilerini eğitmek için Ali ibn Ebi Talib'in (MS 599-661) öğüdüne kulak vermeliyiz: "Çocuklarınızı anne babanızın sizi yetiştirdiği gibi yetiştirmeyin; farklı bir zaman için doğdular".

Today'in öğrencileri beş temel yönden farklıdır: görsel öğrenme, işbirliği, eleştirel ve yaratıcı düşünme, dijital katılım ve öğrenmelerinin kontrolü.

1. Görsel okuryazarlığı geliştirmek

Today'ın öğrencileri, bilgisayarların zengin multimedyası ile büyüdüler ve fikirleri bağımsız olarak keşfetmeye alışkınlar. İstedikleri bilgi için öğretmenlere daha az bağımlıdırlar ve genellikle şaşırtıcı şekillerde bulurlar. Örneğin, sözlük tanımlarından kaçınmak ve bunun yerine yeni kelimeleri anlamak için görsel aramalar yapmak.

Ne yapabilirsiniz?

Öğrencilerin görsel okuryazarlığını geliştirin. Çubuk grafikler, pasta grafikler ve Gantt grafikleri arasındaki farkları biliyorlar mı? Çizgi grafiklerdeki ve Venn şemalarındaki verileri yorumlayabilirler mi? Fikirleri dinamik yollarla sunmak ve açıklamak için bildiklerini uygulayabilirler mi? Öğrencileri illüstrasyonlardan diyagramlara kadar çeşitli görsel formatlarla tanıştırın ve onlara kullanmaları gereken görevler verin.

2. İşğni teşvik etmek

Okullar geleneksel olarak, en yetenekli öğrencileri en az yetenekli öğrencilerden ayırmayı amaçlayan rekabet etrafında örgütlendi. Ancak bugün öğretmenler daha az yetenekli görünenleri görmezden gelemezler; Daha çok doktorlar gibi olmalıyız, zamanımızın ve kaynaklarımızın büyük bir kısmını en çok ihtiyacı olanlara adamalıyız. Amacımız herkesi aynı seviyeye getirmek olmalıdır.

Ne yapabilirsiniz?

İşğ, öğrencilerin birbirlerine yardım edebilecekleri daha fazla görev sunmayı, özellikle de daha yetenekli ve daha az yetenekli öğrencilerin akran öğretiminden yararlanmak için birlikte çalışmasını sağlamayı içerir. Daha yetenekli öğrenciler direnebilir, ancak onlara öğretenin iki kez öğrendiğini hatırlatın.

3. Eleştirel ve yaratıcı düşünmeyi kolaylaştırmak

Eleştirel düşünme, okulların geleneksel ezberleme odağından çok daha önemli hale geldi. İşverenler, öğrencilerin problem çözücü olmalarını bekler. Tekrarlayan işler yapan çalışanların fabrika modeli geride kaldı; Bunlar artık makineler tarafından daha verimli ve etkili bir şekilde yapılıyor.

Ne yapabilirsiniz?

Geleneksel olarak, öğretmenler cevabını bildikleri ve tek bir cevabı olan sorular sormuşlardır. Birden fazla cevabı olabilecek daha açık uçlu sorular sormaya çalışın. Cevabını bilmediğiniz sorular sorun. Yaratıcılığı teşvik edin. Öğrencilerden beyin fırtınası yapmalarını isteyin ve ardından en iyi cevapları belirlemek için analitik becerileri kullanın.

4. Dijital ortamdan yararlanma

Today'ın öğrencileri dijital yerlilerdir. Önce dijital klavyelerde yazmayı öğrendiler ve o zamandan beri telefonları önemli bir kaynak olarak benimsediler. İngilizce yazar Samuel Johnson (1709-1784) iki tür bilgi olduğunu söyledi: bir şeyi bilmek veya onu nerede bulacağını bilmek. Günümüz öğrencileri için bilgiye ulaşmak hiç bu kadar kolay olmamıştı.

Ne yapabilirsiniz?

Birçok öğretmen sınıfta telefonlardan korkar, ancak bunlar öğrencilerin çevrimiçi öğrenme kaynaklarına bağlanmasına ve neyi, ne zaman ve nerede istediklerini öğrenmelerine olanak tanıyan güçlü bilgisayarlardır. Öğrencileri, İngilizce geliştirmek için telefonlarını kullanmaya yönlendirin, aynı zamanda kullanmayı seçtikleri bilgilerin kaynakları hakkında düşünmeyi öğretin.

5. Özerklik sunmak

Today'ın öğrencilerine çok sık müşteri denir, bu da öğretmen-öğrenci ilişkisinin bir iş düzenlemesinden başka bir şey olmadığını düşündürür. Böyle düşünmek yanlıştır, ancak aynı zamanda, günümüz öğrencilerinin ne öğrenmeleri gerektiğini ve nasıl öğrenmeyi tercih edeceklerini değerlendirme konusunda bilgili olduklarının farkındayız. Çoklu zeka ile ilgili fikirlerle büyümüşlerdir (Gardner, 1993).

Ne yapabilirsiniz?

Öğrenme tercihleri olup olmadığını ve bu tercihlerin sınıfta yerine getirilip getirilemeyeceğini görmek için öğrencilerinizle bir iletişim kutusu açın. Öğrencilerin ihtiyaçlarına ve ilgi alanlarına göre konuları seçmelerine izin veren daha bireysel projeler verin.

Asansör operatörleri arasında bile işlerinde daha iyi veya daha kötü olanlar vardı. Belki de bugün öğrenciler için en büyük beceri, sorumluluk almaları ve ilgilerini çeken herhangi bir görev veya kariyerin ihtiyaçlarını incelemeleri ve onları oraya götürecek becerileri nasıl öğreneceklerini bulmaları gerektiği duygusudur.

Referans

Gardner, H. (1993). Çoklu zeka: Teorinin pratikteki hali. New York: Temel Kitaplar.

app'dan daha fazla blog

  • A young woman sat in a library with headphones around her neck reading a book

    Does progress in English slow as you get more advanced?

    By Ian Wood
    Okuma zamanı: 4 minutes

    Why does progression seem to slow down as an English learner moves from beginner to more advanced skills?

    The journey of learning English

    When presenting at ELT conferences, I often ask the audience – typically teachers and school administrators – “When you left home today, to start your journey here, did you know where you were going?” The audience invariably responds with a laugh and says yes, of course. I then ask, “Did you know roughly when you would arrive at your destination?” Again the answer is, of course, yes. “But what about your students on their English learning journey? Can they say the same?” At this point, the laughter stops.

    All too often English learners find themselves without a clear picture of the journey they are embarking on and the steps they will need to take to achieve their goals. We all share a fundamental need for orientation, and in a world of mobile phone GPS we take it for granted. Questions such as: Where am I? Where am I going? When will I get there? are answered instantly at the touch of a screen. If you’re driving along a motorway, you get a mileage sign every three miles.

    When they stop appearing regularly we soon feel uneasy. How often do English language learners see mileage signs counting down to their learning goal? Do they even have a specific goal?

    Am I there yet?

    The key thing about GPS is that it’s very precise. You can see your start point, where you are heading and tell, to the mile or kilometer, how long your journey will be. You can also get an estimated time of arrival to the minute. As Mike Mayor mentioned in his post about what it means to be fluent, the same can’t be said for understanding and measuring English proficiency. For several decades, the ELL industry got by with the terms ‘beginner’, ‘elementary’, ‘pre-intermediate’ and ‘advanced’ – even though there was no definition of what they meant, where they started and where they ended.

    The CEFR has become widely accepted as a measure of English proficiency, bringing an element of shared understanding of what it means to be at a particular level in English. However, the wide bands that make up the CEFR can result in a situation where learners start a course of study as B1 and, when they end the course, they are still within the B1 band. That doesn’t necessarily mean that their English skills haven’t improved – they might have developed substantially – but it’s just that the measurement system isn’t granular enough to pick up these improvements in proficiency.

    So here’s the first weakness in our English language GPS and one that’s well on the way to being remedied with the Global Scale of English (GSE). Because the GSE measures proficiency on a 10-90 scale across each of the four skills, students using assessment tools reporting on the GSE are able to see incremental progress in their skills even within a CEFR level. So we have the map for an English language GPS to be able to track location and plot the journey to the end goal.

    ‘The intermediate plateau’

    When it comes to pinpointing how long it’s going to take to reach that goal, we need to factor in the fact that the amount of effort it takes to improve your English increases as you become more proficient. Although the bands in the CEFR are approximately the same width, the law of diminishing returns means that the better your English is to begin with, the harder it is to make further progress – and the harder it is to feel that progress is being made.

    That’s why many an English language-learning journey gets abandoned on the intermediate plateau. With no sense of progression or a tangible, achievable goal on the horizon, the learner can become disoriented and demoralised.

    To draw another travel analogy, when you climb 100 meters up a mountain at 5,000 meters above sea level the effort required is greater than when you climb 100 meters of gentle slope down in the foothills. It’s exactly the same 100 meter distance, it’s just that those hundred 100 meters require progressively more effort the higher up you are, and the steeper the slope. So, how do we keep learners motivated as they pass through the intermediate plateau?

    Education, effort and motivation

    We have a number of tools available to keep learners on track as they start to experience the law of diminishing returns. We can show every bit of progress they are making using tools that capture incremental improvements in ability. We can also provide new content that challenges the learner in a way that’s realistic.

    Setting unrealistic expectations and promising outcomes that aren’t deliverable is hugely demotivating for the learner. It also has a negative impact on teachers – it’s hard to feel job satisfaction when your students are feeling increasingly frustrated by their apparent lack of progress.

    Big data is providing a growing bank of information. In the long term this will deliver a much more precise estimate of effort required to reach higher levels of proficiency, even down to a recommendation of the hours required to go from A to B and how those hours are best invested. That way, learners and teachers alike would be able to see where they are now, where they want to be and a path to get there. It’s a fully functioning English language learning GPS system, if you like.