Ergenlik çağındaki öğrencilerinizi bağımsız öğrenenler olmaya nasıl teşvik edebilirsiniz?

app Languages
Masanın üzerinde not defterleri, tabletler ve telefonlar olan üç çocuğun tepeden çekilmiş görüntüsü

Öğrenme, yaş, pozisyon veya hırstan bağımsız olarak yaşam boyu süren bir faaliyettir. Birçok öğretmen bu felsefeyi kendileri somutlaştırır ve genç öğrencilerinin bağımsız öğrenenler olmak için stratejiler geliştirmesinden başka bir şey istemez.

Ancak öğretmenler, öğrencileri onlara çok fazla güvendiğinde veya sınıfta motivasyon ve odaklanma eksikliği gösterdiğinde genellikle hayal kırıklığına uğrarlar.

Öğrencilerinizin dikkatini çeken bir projeye nasıl başlayacağınıza bakalım. Ayrıca, öğrencilerinizin aynı anda bir dizi İngilizce dil becerisini geliştirmelerine ve geliştirmelerine nasıl yardımcı olabileceğinizi de inceleyeceğiz.

Öğrencilerinizin ilgisini çeken bir projeye başlamanın faydaları

Grup projeleri motive edicidir çünkü öğrencilere üzerinde çalışacakları ortak bir hedef verirler. Bir ekibin parçası olarak çalışma ihtiyacı, gençlere hesap verebilirlik gibi işbirliği becerilerini öğretir. Öğrenciler kendi gruplarındaki rollere karar verdiklerinde, sorumlu olmanın ve üzerlerine düşeni yapmanın onlar için ne kadar önemli olduğu kısa sürede ortaya çıkar.

Proje çalışması aynı zamanda öğrencileri yeni beceriler denerken ve test ederken kendilerini konfor alanlarının ötesine itmeye teşvik eder. Bu, öğrencilerin bir konu hakkında sunum yapmaları veya pratik bir şeyi nasıl yapacaklarını öğrenmeleri gerektiğinde (sunum tasarımı için PowerPoint veya Google Slaytlar kullanmak gibi) genellikle geçerlidir.
Buna ek olarak, projeler aşağıdakiler gibi çeşitli İngilizce dili ve 21. yüzyıl becerilerini test edebilir:

  • Eleştirel düşünme becerileri (fikirlerin planlanması ve geliştirilmesi için)
  • Konuya/konuya özel kelime dağarcığı
  • Okuduğunu ve dinlediğini anlama (araştırma için)
  • Konuşma becerileri (grup çalışması için)
  • Yaratıcı beceriler (proje geliştirme ve üretim için)
  • Sunum becerileri (projenin son teslimi için)

Ayrıca, projeler birkaç sınıfta gerçekleştiğinde, öğrenciler genellikle sonunda bir rutine girerler ve öğretmenden daha az yön ararlar. Ne yapılması gerektiğini bilirler ve gruplarında devam ederler. Tabii ki, yine de proje boyunca izlemeniz ve rehberlik sunmanız gerekecek.

Bağımsız bir öğrenme projesinin temel unsurları

Anlamlı bir konu bulun

İlk olarak, öğrencilerinizin ilgisini çeken bir konuyla başlamanız gerekir. Bunu keşfetmek için öğrencileri gruplara ayırın (çevrimiçi ara odalarında veya sınıfta) ve birlikte çalışmalarını ve çözmek istedikleri bazı yerel, ulusal veya küresel sorunları zihin haritasını çıkarmalarını sağlayın. Mesela:

  • Yerel tiyatro kapandı ve yeni bir drama kulübü kurmak istiyorlar.
  • Başkentte çok fazla kirlilik var ve bunu azaltmaya yardımcı olmak istiyorlar.
  • Yağmur ormanları ormansızlaştırılıyor ve farkındalık yaratmak istiyorlar.

İyi bir listeye sahip olduktan sonra, her gruba hakkında daha fazla bilgi edinmek istedikleri bir şey seçmelerini söyleyin. Alternatif olarak, öğrencilerinizin kendi başlarına çözecekleri ilginç problemler bulma olasılığı düşükse, dikkatlerini çekeceğini düşündüğünüz konular hakkında onlara kısa seviyeye uygun birkaç okuma materyali sağlayın. Bu şekilde yerel veya uluslararası konular hakkında bilgi edinebilir ve bir proje odağı seçebilirler.

Rehberlik ve talimatın dengelenmesi

Bu proje tabanlı yaklaşımın hayati bir amacı, öğrencileri bağımsız olmaya teşvik etmektir. Ancak bu, sınırlarının veya hedeflerinin olmaması gerektiği anlamına gelmez.

Son tarihler belirlemeniz, onlardan ne beklediğinizi söylemeniz ve sonunda projelerini nasıl sunmaları gerektiğini açıklamanız gerekecek. Ve seviyelerine bağlı olarak, öğrencilerinizin de belirli bir miktarda iskeleye ihtiyacı olacaktır. Bunu bir dizi soru kullanarak yapabilirsiniz. Mesela:

  1. Çözmek istediğiniz ana sorun nedir?
  2. Kimleri etkiler?
  3. Değişmek neden önemlidir?
  4. Sorunu çözmek için hangi adımları atabilirsiniz?
  5. Bunu yapmanıza kim yardımcı olabilir?
  6. Bunu bir grup olarak nasıl yapabiliriz?
  7. İnsanların umursamasını sağlamak için konuyu nasıl sunabiliriz?

Bu sorular, yaşlarına, seviyelerine ve zaman kısıtlamalarına bağlı olarak bir ila birkaç hafta sürebilen projenin temelini oluşturabilir. Soruları öğrencilerinize ve projelerinin özel ihtiyaçlarına uyacak şekilde uyarlayın.

Ekip çalışmasını kolaylaştırmak

Öğrencileri fikirlerini planlamak, araştırmak ve sunmak için birlikte çalışmaya teşvik edin. Belirli proje öğelerinin tamamlanması gereken günleri veya sınıfları ayarlayın. Bu, öğrencilerin ilerleme kaydetmelerini sağlamaya yardımcı olur ve takıldıklarında size soru sormaları için onları teşvik eder.

Dersleriniz sırasında proje üzerinde çalışmak için belirli zamanlar vermek isteyip istemediğinize veya tüm sınıfları çalışmalarına ayırmak isteyip istemediğinize karar verin. Ayrıca, öğrencinizin kendi zamanında ne kadar iş tamamlanması gerektiğini düşünün. İş yükleri, İngilizcedüzeyleri ve teknolojiye erişimleri kararınızı etkileyecektir.

Mesela:

  • Birinci sınıf: Çözmek istediğiniz sorunu tanımlayın. Neyi öğrenmeniz gerektiğini düşünün, bireysel rollere karar verin ve bir eylem planı geliştirin. Öğretmene ilerlemenizi gösterin.
  • İkinci sınıf: Proje sorularınızı araştırın ve bulduklarınızı grupla paylaşın. Bilmeniz gereken başka bir şey var mı? Öğretmene ilerlemenizi gösterin.
  • Üçüncü sınıf: Bir sunum taslağı hazırlayın ve üzerinde çalışmaya başlayın.
  • Ev ödevi: Her çalışma bireysel sunum bölümünüzde çalışır.
  • Dördüncü sınıf: Öğretmene ilerlemenizi gösterin. Sunumlarınızı uygulayın.
  • Beşinci sınıf: Pratik yapın ve ardından sunumlarınızı yapın.

Öğrencilere, bunu nasıl sunmak istediklerini seçme özgürlüğü vermek isteyebilirsiniz. Sunumun ne kadar sürmesini beklediğinize dair talimatlar verin. Uzaktan çalışıyorsanız, Google Dokümanlar, ve gibi işbirliği araçları ekip çalışmasını kolaylaştırmak için mükemmeldir.

Sunum yapmalarını isteyebileceğiniz bazı yollar şunlardır:

  • Poster ve sunum
  • çevrimiçi bir sunum (örneğin, PowerPoint kullanarak)
  • bir web sitesi (kağıt üzerinde veya çevrimiçi)
  • bir video sunumu
  • Tiyatro Prodüksiyonu
  • bir podcast bölümü.

Amacın, İngilizce'de bir projeyi araştırmalarına, sunmalarına ve sunmalarına yardımcı olmak olduğunu unutmayın. İlerlemeyi düzenli olarak kontrol edin ve gerektiğinde geri bildirim ve yardım sağlayın.

Çalışırken onları İngilizce dille izlemek ve yönlendirmek önemli olsa da, öğrencilerin kendileri için karar vermelerine izin vermek de çok önemlidir.

app'dan daha fazla blog

  • A young woman sat in a library with headphones around her neck reading a book

    Does progress in English slow as you get more advanced?

    By Ian Wood
    Okuma zamanı: 4 minutes

    Why does progression seem to slow down as an English learner moves from beginner to more advanced skills?

    The journey of learning English

    When presenting at ELT conferences, I often ask the audience – typically teachers and school administrators – “When you left home today, to start your journey here, did you know where you were going?” The audience invariably responds with a laugh and says yes, of course. I then ask, “Did you know roughly when you would arrive at your destination?” Again the answer is, of course, yes. “But what about your students on their English learning journey? Can they say the same?” At this point, the laughter stops.

    All too often English learners find themselves without a clear picture of the journey they are embarking on and the steps they will need to take to achieve their goals. We all share a fundamental need for orientation, and in a world of mobile phone GPS we take it for granted. Questions such as: Where am I? Where am I going? When will I get there? are answered instantly at the touch of a screen. If you’re driving along a motorway, you get a mileage sign every three miles.

    When they stop appearing regularly we soon feel uneasy. How often do English language learners see mileage signs counting down to their learning goal? Do they even have a specific goal?

    Am I there yet?

    The key thing about GPS is that it’s very precise. You can see your start point, where you are heading and tell, to the mile or kilometer, how long your journey will be. You can also get an estimated time of arrival to the minute. As Mike Mayor mentioned in his post about what it means to be fluent, the same can’t be said for understanding and measuring English proficiency. For several decades, the ELL industry got by with the terms ‘beginner’, ‘elementary’, ‘pre-intermediate’ and ‘advanced’ – even though there was no definition of what they meant, where they started and where they ended.

    The CEFR has become widely accepted as a measure of English proficiency, bringing an element of shared understanding of what it means to be at a particular level in English. However, the wide bands that make up the CEFR can result in a situation where learners start a course of study as B1 and, when they end the course, they are still within the B1 band. That doesn’t necessarily mean that their English skills haven’t improved – they might have developed substantially – but it’s just that the measurement system isn’t granular enough to pick up these improvements in proficiency.

    So here’s the first weakness in our English language GPS and one that’s well on the way to being remedied with the Global Scale of English (GSE). Because the GSE measures proficiency on a 10-90 scale across each of the four skills, students using assessment tools reporting on the GSE are able to see incremental progress in their skills even within a CEFR level. So we have the map for an English language GPS to be able to track location and plot the journey to the end goal.

    ‘The intermediate plateau’

    When it comes to pinpointing how long it’s going to take to reach that goal, we need to factor in the fact that the amount of effort it takes to improve your English increases as you become more proficient. Although the bands in the CEFR are approximately the same width, the law of diminishing returns means that the better your English is to begin with, the harder it is to make further progress – and the harder it is to feel that progress is being made.

    That’s why many an English language-learning journey gets abandoned on the intermediate plateau. With no sense of progression or a tangible, achievable goal on the horizon, the learner can become disoriented and demoralised.

    To draw another travel analogy, when you climb 100 meters up a mountain at 5,000 meters above sea level the effort required is greater than when you climb 100 meters of gentle slope down in the foothills. It’s exactly the same 100 meter distance, it’s just that those hundred 100 meters require progressively more effort the higher up you are, and the steeper the slope. So, how do we keep learners motivated as they pass through the intermediate plateau?

    Education, effort and motivation

    We have a number of tools available to keep learners on track as they start to experience the law of diminishing returns. We can show every bit of progress they are making using tools that capture incremental improvements in ability. We can also provide new content that challenges the learner in a way that’s realistic.

    Setting unrealistic expectations and promising outcomes that aren’t deliverable is hugely demotivating for the learner. It also has a negative impact on teachers – it’s hard to feel job satisfaction when your students are feeling increasingly frustrated by their apparent lack of progress.

    Big data is providing a growing bank of information. In the long term this will deliver a much more precise estimate of effort required to reach higher levels of proficiency, even down to a recommendation of the hours required to go from A to B and how those hours are best invested. That way, learners and teachers alike would be able to see where they are now, where they want to be and a path to get there. It’s a fully functioning English language learning GPS system, if you like.